Regio Zuid | Objectieve meting luchtkwaliteit veehouderij

De emissie van schadelijke stoffen en overlast zijn de laatste jaren steeds belangrijkere thema’s geworden in de veehouderij. Wet- en regelgeving voor de uitstoot van ammoniak en fijnstof is reeds van toepassing en wordt in de komende jaren steeds strenger. Ook geuroverlast is een steeds belangrijker thema. De veehouder doet inmiddels zijn stinkende best om de overlast die zijn bedrijf veroorzaakt te beperken. .Toch blijkt er nog maar weinig aandacht te zijn voor de wijze waarop de uitstoot van ammoniak, fijnstof en geur in de veehouderij voorkomen en gemeten wordt. Veel oplossingen die de uitstoot zouden verminderen zijn in de praktijk zogenaamde ‘end-of-pipe’ oplossingen. Een luchtwasser bijvoorbeeld, is in staat een groot deel van de ammoniak en zelfs een deel van het fijnstof uit de lucht van het afzuigsysteem in de stal af te vangen. Voor de buitenlucht is dit een prima oplossing. De veehouder en zijn vee staan echter nog elke dag in een behoorlijk ongezonde omgeving. Ook het meten van de impact van allerlei ‘emissiebeperkende’ maatregelen vormt op dit moment een uitdaging. Er is geen objectief meetsysteem beschikbaar, de markt moet dan ook vertrouwen op enkele controle-instanties en op de metingen van de leveranciers van de producten zelf. In veel gevallen is er dus sprake van een slager die zijn eigen vlees keurt..Intemo B.V. erkent deze problematiek en ziet een stijgende vraag naar een objectieve meetoplossing voor de concentraties van ammoniak en fijnstof in en rond de veehouderij. Huidige meetapparatuur is vaak slechts geschikt voor één toepassing, ongeschikt voor gebruik in een stalomgeving, gevoelig voor beschadiging en onderhoud of zeer kostbaar. Bovendien wordt er steeds meer gesproken over de geuroverlast van veehouderijen, maar een objectieve meetwijze voor het bepalen van de geurdruk ontbreekt. Geur, met name stankoverlast, is namelijk een zeer subjectief begrip dat tot op heden nog niet gekwantificeerd is. .In dit project onderzoekt Intemo daarom de technische haalbaarheid van het ontwikkelen van een reeks sensoren om ammoniak en fijnstofconcentraties in en rond de veehouderij op een objectieve wijze te kunnen meten. Daarnaast onderzoekt zij of het technisch haalbaar is om op basis van de concentraties vluchtige organische componenten (VOC’s) in de lucht een objectief oordeel te vellen over de geurdruk. Hiermee wil zij zowel veehouders als andere stakeholders in de sector de mogelijkheid geven om deze drie emissiecomponenten objectief en continu te kunnen monitoren. Dit leidt tot een beter begrip van de werking van emissiebeperkende maatregelen en tot een betere gezondheid in en rond de veehouderij.