Haalbaarheidsstudie naar een magnetisch reologisch lager voor de scheepvaart

De scheepvaart wordt door steeds strengere wet- en regelgeving gedwongen om voor 2050 schepen emissievrij te maken. Hiervoor zijn innovaties benodigd op alle onderdelen van een schip, maar met name op de aandrijving. Een belangrijk onderdeel in de aandrijving zijn de scheepslagers. Deze worden conventioneel gezien continu gesmeerd met schroefasvetten of -oliën. Omdat standaard schroefasvetten, bestaande uit ongeveer 80% minerale oliën en 20% additieven en zepen, relatief de hoogste emissiewaarde dragen, gebruiken reders steeds vaker water of biologische oliën om hun schroefassen te smeren. Echter smeren water en biologische oliën door hun reologische eigenschappen onder belasting en specifieke temperaturen minder goed dan minerale oliën, waardoor onderdelen eerder aan vervangen toe zijn. Na 20 jaar onderzoek is het de gerenommeerde scheepslager spelers in de markt nog niet gelukt om een goede watergesmeerde lager op de markt te brengen. Daarom richt AEGIR-Marine Production B.V., aanvrager binnen dit project, zich op het volgende haalbaarheidsvraagstuk:..“Is het voor AEGIR-Marine Production B.V. technisch en economisch haalbaar om een magnetisch reologisch lager te ontwikkelen, ten einde om de scheepvaart te verduurzamen en op die manier CO2-, NOx- en PM10-uitstoot terug te dringen?”..Het te onderzoeken magnetisch reologisch lager wijkt volledig af van de huidige stand der techniek. Het is een voor de markt revolutionair nieuw type lager. Middels dit lager wil AEGIR een flinke stap zetten in het verduurzamen van de scheepvaart. Het onderzoeksproject richt zich op een lager dat uitermate geschikt zal zijn voor schroefassen, doordat er weinig tot geen slijtage optreedt en de faalkans geminimaliseerd wordt. Op deze manier wordt brandstof bespaard, worden onderhoudsintervallen verlengd en wordt de levensduur van een schip verlengd. Met deze innovatie komen reders steeds dichterbij de doelstellingen van de Internationale Maritieme Organisatie (IMO) om de gemiddelde CO2-uitstoot van de zeevaart tot 2050 met 70% te verminderen ten opzichte van 2018. Hierdoor past het project perfect binnen de topsector Water, meer specifiek het onderdeel Maritiem en Missie 1: Towards Zero Emission. Verder sluit het project ook aan bij het thema ‘Energiesectortransitie en Duurzaamheid’ van het missie gedreven innovatiebeleid. Binnen dit thema sluit de innovatie aan bij het onderdeel ‘klimaat en Energiesector’, of meer specifiek Missie D: Emissieloze mobiliteit voor mensen en goederen in 2050”. doordat het zorgt voor een wrijvingsloze overdracht bij scheepsschroefassen. ..