Restleer op de R-ladder, van afval naar vernieuwde huiden en producten.
Leer wordt al duizenden jaren gebruikt. Het is een natuurlijk stevig product met geweldige kwaliteiten voor o.a. kleding en meubels. De productie van leer is misschien wel de oudste vorm van recyclen. Van restproduct uit de vleesindustrie wordt door de looierij een duurzaam product vervaardigd, echt leder! Daarmee voorkomt de leerindustrie dat waardevolle materialen weggegooid worden. In westerse landen worden looierijen tegenwoordig zeer streng gecontroleerd op onder meer milieueisen. Een leren huid heeft een eigen vorm met unieke eigenschappen, geen huid is hetzelfde. Dit maakt ook dat niet elk deel van de huid gebruikt kan worden wegens beschadigingen zoals littekens, dikte verschil en de organische vorm van het huid. Dit levert een productieverlies tussen de 25% en 35%. Met een jaarlijkse import van 2 miljard kg (One World, 2015), komt dit neer op 600 miljoen kilo aan goed materiaal, dat nu op grote schaal verbrand wordt. Daarnaast blijft rond de 4% van al de ingekochte huiden onverkocht (2021, BNN Vara, ‘Hoeveel onverkochte nieuwe kleding wordt er vernietigd’), dit komt neer op circa 80 miljoen kilo per jaar.
Op dit moment zijn er geen schaalbare oplossingen voor dit afvalprobleem. Bijna alle bedrijven die wij gesproken hebben zijn zelf diverse initiatieven gestart. Deze zijn veelal gestrand doordat de oplossing op organisatieniveau niet schaalbaar zijn: De hoeveelheid snijafval is zo groot dat initiatieven maar een heel klein deel kunnen verwerken en de markt is veelal verzadigd. Daarnaast wordt er te weinig tijd en prioriteit gegeven aan deze initiatieven, omdat dit ontwikkelen veel geld kost en het weggooien nu de makkelijkste oplossing is. In dit project gaan wij met de ketenpartners Lucad Leder, Ropelli, Cooloo, Buffel Lederwaren, Material Sense LAB en Wittenburg een keten opzetten om weer waarde te creëren uit restleer.
Dit doen wij door een viertal activiteiten:
1. Het omzetten van snijafval in coatings (Cooloo) om afgekeurde huiden en afgekeurde gordijnen opnieuw op de markt te brengen (Ropelli).
2. Het omzetten van snijafval in coatings (Cooloo) om producten uit de meubel industrie te refurbishen zodat deze weer geschikt zijn voor de markt.
3. Het omzetten van snijafval in poeder (Cooloo) om als materiaal/vuller/basis te dienen voor circulaire wandbekleding.
4. Het maken van gestandaardiseerde finishers (Lucad Leder), om overtollige huiden weer op de markt te brengen (Ropelli).
5. Het omzetten van snijafval naar composiet (Material Sense LAB & Wittenburg) om te produceren in producten zoals schoenonderdelen (van Bommel), koffers, meubels en tassen.
6. Het onderzoeken van de mogelijkheid om snijafval om te zetten in vulmateriaal voor zitzakken en boksballen, als vervanging van plastic.
Dit betekent dat de projectpartners hoog op de R-ladder beginnen door ongebruikte huiden opnieuw in de markt te brengen, waarmee minder nieuwe huiden hoeven te worden ingekocht (R3 en R4). Vellen met bijvoorbeeld een keizersnede of een litteken worden gecoat waardoor ze weer bruikbaar zijn (R5). Onverkocht of afgeschreven meubels worden door het snijafval weer bruikbaar (R6). En door het snijafval om te zetten naar composiet waar nieuwe producten van worden gemaakt (R6, R7 en R8). Aan het einde van dit CKP project moet er één keten staan die blijft bestaan en voor alle individuele partijen alle belangen behartigt. Hiermee staat er een stevige business case waarin wij in staat zijn 60.000 kg restleer te verwerken.
De ambitie is om over 5 jaar dé circulaire oplossingen in Nederland te hebben voor snij restafval, waarmee de waarde van natuurlijke producten zo goed mogelijk behouden blijft. Het consortium beoogt hierbij dat het sorteercentrum op het Heuvelpark in Dongen komt, waar een kenniscentrum en laboratorium voor bedrijven en studenten ontwikkeld wordt i.s.m. Stichting CirQleer en Midpoint Brabant.